Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Η αυθαιρεσία νικά (Δυστυχώς)


Πρόσφατα συνειδητοποίησα κάποια γεγονότα τα οποία ποτέ δεν ήθελα να πιστέψω πως υπάρχουν ή πως θα μπορούσαν να συμβούν. Είναι γεγονότα αδικίας και ανισότητας.


Ποια είναι αυτά;

Θα προσπαθήσω να είμαι αναλυτικός και περιγραφικός ώστε να γίνω κατανοητός.

Κάποιος αγόρασε ένα αγροτεμάχιο σε εκτός σχεδίου περιοχή την δεκαετία του '60. Ήταν η εποχή που κυριαρχούσε το σύνθημα "όποιος αγόρασε γη ποτέ δεν ζημιώθηκε" και "η γη ποτέ δεν χάνει την αξία της". Ίσως να κυριάρχησαν αυτές οι αντιλήψεις για την αγορά του αγροτεμαχίου, ίσως να "αποταμίευε" για μια μελλοντική επένδυση, ίσως να είχε έμπνευση για κάποια οικοδόμηση, ίσως για προικό. Δεν γνωρίζω.

Η περιοχή είχε ήδη δειλά ξεκινήσει να προσελκύει το ενδιαφέρον αγοραστών, και είχε ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσεται. Ανοίγονταν και ασφαλτοστρώνονταν δρόμοι, κατοικίες κτίζονταν, άλλες μικρές και άλλες μεγάλες, άλλες νόμιμες, και άλλες, οι περισσότερες  αυθαίρετες. Η περιοχή γέμισε με στύλους της ΔΕΗ που μετέφεραν ρεύμα σε νεόδμητες οικοδομές. Όπως και να έχει, όλη η ευρύτερη περιοχή που ήταν άγονη και βραχώδης αποτέλεσε πόλο έλξης νέων κατοίκων και παραθεριστών.

Τα αγροτεμάχια ήταν μικρά και συνεπώς δεν θα ήταν άρτια ως προς το εμβαδόν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Και όμως κτίζονταν.

Κάποια στιγμή το Ελληνικό Κράτος, με τις αρμόδιες υπηρεσίες του, προφανώς λόγω κάποιων ευρημάτων, "κλείνει" μια περιοχή και την ονομάζει "Ζώνη απολύτου προστασίας". Αυτό μεταφράζεται ως απαγόρευση κάθε δόμησης. Ακόμα και αυτό είναι θεμιτό και κατανοητό. Είναι αναγκαία και επιβεβλημένη η προστασία ιστορικών τεκμηρίων και σημαντικών στοιχείων πολιτισμού. Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα εν έτη 1990 και κάτι.

Είναι ευρύτερα αποδεκτό πως όταν υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης κάποιων πολύ σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων (αλλιώς δεν εξηγείται η απόλυτη προστασία) οφείλει η πολιτεία να πάρει κάποια μέτρα διασφάλισης και προστασίας, ώστε να έχει χρόνο και πεδίο έρευνας, συλλογής, ταυτοποίησης, ανάδειξής και προστασίας.

Πόσος όμως είναι αυτός ο χρόνος και πως προσδιορίζεται;

Πόση μπορεί και  πόση πρέπει να είναι η περίοδος οργάνωσης του χώρου και της περιοχής, στελέχωσης των αρμόδιων υπηρεσιών, ώστε να προβούν σε διερευνητικό έργο, σε ανασκαφικό έργο (;), σε πολύ σημαντικές εργασίες αναγνώρισης και ακριβής οριοθέτησης του υπό έρευνα χώρου;

Κανείς δεν ξέρει.

Παράλληλα, όμορες περιοχές έμπαιναν σε οικιστικό σχέδιο, οικοδομούνταν, αναπτύσσονταν και αυξάνονταν η αξία της περιοχής. Η "απαγορευμένη" περιοχή συνέχιζε και δεν θύμιζε σε τίποτα αδόμητη ή προστατευμένη από τη δόμηση περιοχή.

Και ερχόμαστε στο σήμερα.

Ύστερα από τόσους νόμους ρύθμισης αυθαίρετων κατασκευών, κάποιες, αν όχι όλες οι αυθαίρετες κατοικίες τακτοποιήθηκαν ή νομιμοποιήθηκαν οριστικά. Οι ιδιοκτήτες τους εδραίωσαν και έσωσαν την περιουσία τους. Αύξησαν και την αξία της και μπορούν να την πουλήσουν και να αποκομίσουν κάποιο κέρδος.

Αντίθετα, εκείνος που δεν αυθαιρέτησε, που πίστεψε στη νομιμότητα, που περίμενε την ένταξη και της δικής του περιοχής σε οικιστικό σχέδιο, αφού αποτελούσε τρύπα ανάμεσα σε δύο εντός σχεδίου περιοχές, απλά έχασε.

Και έχασε με μεγαλοπρέπεια.

----------------------------------
Η φωτογραφία είναι από το διαδίκτυο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου