«Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση» είχε πει ο Αλβέρτος Αϊνστάιν.
Και κάποιοι λένε πως η «γνώση είναι δύναμη» που κατακτάται με προσωπικό κόπο, αποκτάται με την επιμόρφωση, ανεξάρτητα από την ηλικία. Άρα, εάν τα παραπάνω τα δεχτούμε ως αξίωμα, η φαντασία είναι κάτι περισσότερο από δύναμη.
Για παράδειγμα: Ο Αρχιμήδης ήταν γνώστης της φυσικής, της μαθηματικής και της μηχανικής επιστήμης, καθώς και της αστρονομίας. Με την εφευρετικότητά του, μείγμα γνώσης και φαντασίας, πιστώνεται με τον σχεδιασμό καινοτόμων μηχανών, συμπεριλαμβανομένων των πολιορκητικών μηχανών και των αντλιών με κοχλία, που τις τελευταίες τις χρησιμοποίησε ο Πτολεμαίος στην Αίγυπτο για την άρδευση των χωραφιών και τη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής. Ο κοχλίας του Αρχιμήδη είναι ακόμα και σήμερα σε χρήση, για την άντληση υγρών και στερεών σε κόκκους, όπως ο άνθρακας και το σιτάρι. Ακόμα, το πρώτο στον κόσμο θαλασσοπόρο ατμόπλοιο με βιδωτή έλικα ήταν το SS Archimedes, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί το 1839 και ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Αρχιμήδη και του έργου του πάνω στον κοχλία. Δίκαια, λοιπόν, θεωρείται από τους μεγαλύτερους εφευρέτες, που με την φαντασία του αξιοποίησε τη δύναμη που του παρείχε η γνώση, βάζοντας το λιθαράκι του στην πρόοδο, στην εξέλιξη και στην ευημερία της ανθρωπότητας. Πάνω στις αρχές μερικών μηχανών του Αρχιμήδη στηρίχτηκε αργότερα και ο Leonardo Da Vinci για να σχεδιάσει πλήθος άλλων μηχανών.
Άρα, τι να κάνει κάποιος τη γνώση εάν δεν έχει φαντασία για να την εκμεταλλευτεί;
Τη σημερινή εποχή το ερώτημα είναι, υπάρχει φαντασία σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας; Έχουμε φαντασία στην προσωπική, κοινωνική, επαγγελματική, πολιτική ζωή;
Η φαντασία είναι μια λειτουργία του μυαλού που επιτρέπει στον φορέα της να προσεγγίζει θέματα έξω από τον συμβατικό τρόπο αντίδρασης, δίνοντας λύσεις με έμπνευση, αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο. Είναι μια αλυσιδωτή αντίδραση που επιρεάζει και επιρρεάζεται από τους φορείς της.
Για την κατασκευή της γέφυρας της φωτογραφίας χρειάστηκε ο δημιουργός να έχει φαντασία και έμπνευση, ο ελεγχτείς να έχει φαντασία και ελαστικότητα και ο εκτελών το έργο φαντασία και εφευρετικότητα. Ένας κρίκος της αλυσίδας να σπάσει και το αποτέλεσμα αλλάζει. Η γνώση του τρόπου γεφύρωσης δίνει τη δύναμη στο δημιουργό για τη μηχανική ένωση των δύο πλευρών. Η φαντασία, όμως, μεταμορφώνει ένα ουδέτερο, γκρίζο αστικό τοπίο σε παιχνίδι, με αποτέλεσμα να αφομειώνεται και να γίνεται ευκολότερα αποδεκτό από τους χρήστες και να αναβαθμίζει την περιοχή.
Βέβαια, κανείς δεν γεννήθηκε με περιορισμένη φαντασία. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τα παιδιά που έχουν αχαλίνωτη και αστείρευτη φαντασία, τόσο στις ιστορίες που πλάθουν και σκαρφίζωνται, όσο και στα παιχνίδια και τις κατασκευές τους.
Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης αρχίζουν και μπαίνουν οι κανόνες, τα όρια, οι διαστάσεις, και τα συρματοπλέγματα. Μετά ψαλιδίζονται και κονταίνουν τα ταξίδια του μυαλού. Δυστυχώς αρχίζουν να μπαίνουν και τα παιδιά μέσα στα ασφυκτικά, στενά όρια που δημιουργούν το κοινωνικό, το νομικό, το οικογενειακό, το πολιτικό περιβάλλον. Οι ιδέες και τα όνειρα περιορίζονται και «καλουπώνονται» βάσει των κανόνων που έχουμε φτιάξει.
Θα ρωτήσει κάποιος, δεν θα πρέπει να ζούμε με κανόνες;
Φυσικά και θα πρέπει. Οι κανόνες προσδιορίζουν την ευπρέπεια και νομιμότητα της συμπεριφοράς μας. Αλλά μπαίνουν όρια στα όνειρα και στην φαντασία;
Και το κυριότερο απ’ όλα.
Υπάρχει φαντασία στη σημερινή πολιτική ζωή, ή απλά είναι στη φαντασία μας;;
Η διοίκηση είναι μια τεράστια ευθύνη, με κοινωνικές και ανθρωπιστικές επεκτάσεις. Η διοίκηση με φαντασία αποτελεί έμπνευση για το λαό. Δίνει ελπίδα και η ελπίδα φέρνει ευεξεία και ισορροπία. Η ύπαρξη φαντασίας δίνει τη δυνατότητα αντιμετώπισης μακροπρόθεσμων προβλημάτων, οραματίζοντας ταυτόχρονα εφικτές, φιλικές, ανθρωποκεντρικές λύσεις.
Πραγματικά, όταν η διοίκηση έχει φαντασία σημαίνει πως εκείνοι που έχουν τα ινία της, είναι άνθρωποι με έμπνευση και όραμα, με πνεύμα και καρδιά, με αξίες και μυαλό. Τότε μόνο εμπνέουν εμπιστοσύνη στον λαό και ο λαός τους αποδέχεται και τους πιστεύει. Και η εμπιστοσύνη είναι ενέργεια αμφίδρομη και πολύ σημαντική για την καλή λειτουργία ενός συνόλου, μιας οικογένειας, ενός Δήμου, ενός λαού. Όταν δείχνεις εμπιστοσύνη, τότε λαμβάνεις εμπιστοσίνη. Και τότε επέρχεται η κοινωνική ισορροπία και ηρεμία. Δημιουργούνται οι συνθήκες και το πλαίσιο μέσα στο οποίο μια κοινωνία μπορεί να προοδεύσει και να αναπτυχθεί. Αυτό, όμως, που βιώνουμε καθημερινά έρχεται σε άμεση αντίθεση με την κοινή λογική, που απαιτεί ήρεμο και ισορροπημένο περιβάλλον.
Και όπως είχε πει και ο Αλβέρτος Αϊνστάιν «Η λογική θα σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία θα σε πάει παντού». Η έλλειψη και της λογικής και της φαντασίας δεν θα μας πάει πουθενά. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, σε πρώτο επίπεδο, να λογικευτούμε και να ερευνήσουμε με πιο τρόπο θα αξιοποιήσουμε καλύτερα τις γνώσεις, την ενέργεια, την εφευρετικότητα, τη δυναμικότητα, την εργατικότητα και τη φαντασία ικανών ανθρώπων, ώστε να φτιάξουμε τον τόπο μας και τον κόσμο μας καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου